این روزها دارم به دلدادگی فکر می کنم. یک دلدادگی پر ثمر... پر معنا و چه دلدادگی رواتر از دلدادگی زندگی... اینکه هستم و هستی تمام فلسفه ی زندگی ست. به دنبال هیچ معنایی نیستم. به دنبال فلسفیدن نمی دوم فقط نگاه می کنم. فقط نگاهت می کنم و این تمام دلدادگی من ست که از پس تو در بطن زندگی جاری می شود. نه!غلط گفتم. تو در زندگی غوطه وری...

عاشق شو ورنه روزی کار جهان سرآید

ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی.